خستم.از کرونا خستم.از افسردگی خستم.از فشار خون مامان خستم.از اینهمه بودن و نبودن خستم.مرسی خدا جون.مرسی.از ترس اینکه بعد اینهمه تلاش بخوام برگردم سر نقطه اول خستم.حالِ خوب کجاست؟!چرا ی روزم قسمتِ ما نمیشه؟!.من عاشق دکتر گودرزی ام؛بهم میگه تو من و یادِ خودم میندازی.من دارم تلاش میکنم.دارم تلاش میکنم چیزی که در توانم هست و بهتر کنم.دکتر گودرزی این اشتیاق و از تو چشمام خوند.ولی چرا انقدر سخت میگذره؟! چرا همونجایی که آدم فکر میکنه اوضاع داره
_اگه انقدر سعی نمیکردن با «نگاه» تربیتم کنن من الان دنبالِ معنی کردنِ همهٔ نگاه های اطرافم نبودم.نگاه هایی که صبح ی معنی داشت؛ظهر ی معنی و شب ی معنی؛و من،دائم در حالِ ترجمه این نگاهایی که با هم فرق نداره و فرق داره.(تند و با هق هق صحبت کردن و اشک ریختن) +دارم فکر میکنم چقدر سخت بوده برات. _حق دارم خسته باشم؟! +معلومه که حق داری! _مرسی که درکم میکنین❤️
درباره این سایت